Paniekspinnen

Geluk zit ’m in kleine dingen. Dat weet ik natuurlijk diep in mijn hart al mijn hele leven, maar het is makkelijker om dat te zien als Magere Hein zijn tomtom heeft ingesteld op jouw adres.’
Bibian Harmsen, grafisch vormgever, heeft een druk leven met man, kinderen en haar band. Haar enige probleem is dat ze niet kan kiezen wat ze werkelijk wil. Tot ze in november 2011 in het ziekenhuis hoort dat ze alvleesklierkanker heeft. De prognose is slecht. Sindsdien doet ze wat ze van kinds af aan eigenlijk het liefste doet: schrijven, op haar weblog, dat inmiddels meer dan 3000 pageviews per dag heeft. ‘Paniekspinnen’, noemt ze het, zoals poezen die bang zijn of pijn hebben soms ook gaan spinnen.
Ze komt door haar ziekte met één been in een heel andere wereld: gesprekken met de oncoloog in het ziekenhuis, het kiezen van een grafkist, pijnlijke gesprekken over haaruitval met een nietsvermoedende kapper en het oefenen van ‘palliatief handenknijpen’ met haar man. Ondertussen gaat het gezinsleven door:liedjes zingen met haar kinderen, uitstapjes maken, Sinterklaas vieren en eigenlijk ‘heel gelukkig zijn, afgezien van die pancreaskanker dan’.